θησαυρωρυχεία

και ορθτ. θησαυρωρυχία, ή

η ανακάλυψη και ανόρυξη κρυμμένου θησαυρού.

[ΕΤΥΜΟΛ. θησαυρωρυχεία αντί τού ορθού θησαυρωρυχία < θησαυρός + -ωρυχία (< ορύσσω), πρβλ. αλατ-ωρυχία, τυμβ-ωρυχία. Το -ω- λόγω τού νόμου τής «εκτάσεως εν συνθέσει»].